ศาลจังหวัดนนทบุรีเปิดพิจารณาคดี ‘ปลาหมอคางดำ’ นัดแรก ซึ่งถูกจับตาในฐานะคดีสำคัญของภาคเกษตรและสิทธิการสื่อสารข้อมูลสาธารณะ ระหว่างภาคเอกชนรายใหญ่กับองค์กรภาคประชาชน หลังเกิดกรณีเผยแพร่ข้อมูลที่กระทบต่อชื่อเสียงของ บริษัท เจริญโภคภัณฑ์อาหาร จำกัด (มหาชน) หรือ ซีพีเอฟ (CPF)
ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ศาลได้พิจารณาคดีอาญาหมิ่นประมาทด้วยการโฆษณา ซึ่งอัยการเป็นโจทก์ยื่นฟ้อง นายวิฑูรย์ เลี่ยนจำรูญ เลขาธิการมูลนิธิชีววิถี (BIOTHAI) จากการเผยแพร่ภาพและข้อมูลที่ไม่ตรงข้อเท็จจริง กล่าวหา CPF เกี่ยวกับประเด็นการระบาดของปลาหมอคางดำ ในเวทีสาธารณะ เมื่อวันที่ 26 กรกฎาคม 2567 ซึ่งถูกนำไปเผยแพร่ผ่านสื่อออนไลน์จนเกิดความเข้าใจผิดในวงกว้าง โดยข้อมูลหลายส่วนไม่ตรงกับกระบวนการผลิตหรือฟาร์มของบริษัท เช่น ภาพบ่อเลี้ยงปลาที่ไม่ใช่ของฟาร์มยี่สาร ภาพกระบวนการคัดไข่ปลาที่ไม่ตรงกับมาตรฐานการปฏิบัติของบริษัท และภาพถ่ายทางอากาศของบ่อกุ้งที่ถูกอ้างว่าเป็นบ่อปลา
ซึ่งในวันนี้ ศาลเปิดโอกาสให้ผู้เสียหายยื่นคำร้องขอเป็นโจทก์ร่วมกับอัยการ เพื่อเรียกค่าเสียหายจากจำเลยรวม 200 ล้านบาท
โดย ซีพีเอฟ ยืนยันว่า การดำเนินคดีครั้งนี้ไม่ใช่เพื่อปิดกั้นการแสดงความคิดเห็น แต่เป็นการใช้สิทธิทางกฎหมายในการปกป้องข้อเท็จจริงและชื่อเสียงองค์กร หลังจากมีการเผยแพร่ภาพและข้อมูลที่ไม่ตรงกับความเป็นจริงในหลายประเด็น อาทิ ภาพฟาร์มและกระบวนการผลิตที่ไม่ใช่ของบริษัท ซึ่งสร้างความเข้าใจคลาดเคลื่อนต่อสังคมและเกษตรกรผู้เลี้ยงปลา
บริษัทย้ำว่า ยังคงยึดหลัก ‘ความจริง-ความโปร่งใส’ ในการดำเนินธุรกิจ เพื่อรักษามาตรฐานอุตสาหกรรมอาหารของประเทศ และสร้างความเชื่อมั่นแก่ผู้บริโภคทั้งในและต่างประเทศ โดยเน้นว่าความร่วมมือระหว่างทุกภาคส่วนต้องตั้งอยู่บนข้อมูลที่ถูกต้องและตรวจสอบได้
ด้าน วิฑูรย์ และทีมทนายความจากมูลนิธินิติธรรมสิ่งแวดล้อม (EnLaw) ให้การปฏิเสธทุกข้อกล่าวหา พร้อมยืนยันว่า ข้อมูลที่เผยแพร่เป็นการใช้สิทธิแสดงความคิดเห็นโดยสุจริต เพื่อประโยชน์สาธารณะ ซึ่งอยู่ภายใต้กรอบของกฎหมาย โดยศาลได้นัดตรวจพยานหลักฐานของทั้งสองฝ่ายในวันที่ 1 ธันวาคม 2568
ทั้งนี้ ฝ่าจำเลยได้ยืนยันสิทธิในการนำเสนอข้อมูลเพื่อสาธารณะของฝั่งจำเลยครั้งนี้ มีการอ้างอิงรายงานของหน่วยงานรัฐและคณะกรรมาธิการสภาผู้แทนราษฎรที่เกี่ยวข้อง พร้อมเสนอให้ภาครัฐเร่งเยียวยาเกษตรกรที่ได้รับผลกระทบจากปลาหมอคางดำ
สำหรับคดีนี้ ถูกมองว่าเป็น ‘บททดสอบสำคัญ’ ของความสมดุลระหว่างสิทธิในการสื่อสารข้อมูลเพื่อสาธารณะ กับความรับผิดชอบต่อข้อเท็จจริงในยุคข้อมูลข่าวสาร ซึ่งผลของคดีจะส่งผลต่อทั้งภาคธุรกิจเกษตรและภาคประชาสังคมอย่างกว้างขวาง
